5 de fevereiro de 2010

Fui assi


Hoije l praino spertou cedo
I spertou an cunfuson
Que arranjarei para almuorço
Dixo l sapo quemilon

La ciguonha siempre mora
Nua casa bien arriba
La lhagona eilha splora
Siempre a cata de quemida

Deixa uobos no nial
Que ten stado a chocar
Para que naide l faga mal
Eilha nun puode tardar

Fui-se lhougo al ribeiro
A ber se achaba quemida
L sapo biu-la pormeiro
I metiu-se na guarida

Un i outro, dambos stában
Cun la barriga a dar horas
Querien ber se nun quedában
Sien almuorço, a desoras

Apuis chegou l coneilho
Que trazie ls pies cansados
Ua águila no sou reilho
Fui l cabo de ls trabalhos

Alhá se scapou por pouco
L cuitado biu-se mal
De tanto chiar stá rouco
De la fome yá bei mal

L rato andaba pulhi
Fui-se a meter no buraco
Cun la águila eiqui
Se nun me scondo, nun scapo!

La checharra yá cun calor
Inda se quijo assumar
Cumo naide l dá balor
Ancomeçou a cantar

A sbolaciar chegou
Ua boubielha guapica
Nien manginais cumo stou
Inda nun quemi nadica!

Assumou-se a la lhagona
A spreitar la libelinha
Mas eilha chena de ronha
Bolou que nien andorinha

Apuis de tán sfamiados
Yá se iban deixando cair
Fraquitos i zbotados
Nien sabien adonde ir

Anté que por fin chegou
Ua gralha spaborida
I cun boç fuorte boziou
Bamos a treminar la bida!

Cai eiqui, lhebanta eilhi
Fazírun ua reunion
Apuis la gralha dixo assi
Hai que haber ounion

Tenemos que trabalhar
Para cultibar la quemida
A arar i a scabar
I a tratar de la bida

I la checharra se cansou
De ser tán preguiceira
Bolou debrebe i scapou
A fazer pan na masseira

Diç la ciguonha de alas grandes
Aquestumada a restrolhos
Nun perciso que me mándades
Bou yá a fazer manolhos


Apuis falou l gabilan
Que staba todo catita
Ála todos a ganhar l pan
que l trabalho denifica

Apuis disso nunca más
Naide comiu l bezino
Fázen fiestas i arraiales
An alegrie sien tino