22 de outubro de 2011

Para matar la fame... i tamien la sede



Un cachico de pan
pal miu Juan,
pan cun sardina
p'ra Adelina
i café de San Tomé
para mi, Jesé !



I queiso cun marmelada
para todos, Camarada !

10 de outubro de 2011

EITERNAMENTE MAI



Que na presença custante
Cousas buonas m´ansinou
I na pureza de l sou coraçon
Na bida siempre m´ambalou

Siempre ua mai carenhosa
Dels purmeiros passos que dei
Me ansinou cun carino
Las purmeiras falas que falei

De ls atos de cada silaba
Tou amor sien dimenson
Carinos me fúran dados
I bibidos cun eimoçon

De la cumbersa ne l huorto
I nel sou peito calcido
Ambalabas cul curaçon
Este tou felhico querido

Daquel abraço, daquel beiso
Inda guardo la lhembrança
Daquele tou gestio querido
Que trasmitiu tanta cunfiança

I me anspirou ne l caminar
Na mie bida a cada passo
Que inda hoije sinto la falta
Daquel tou gustoso abraço

I na persença de cada passo
Ancuntrei siempre ua fuonte
Por mais scuro que fusse l camino
Ancuntrabas siempre un hourizonte

Mulhier a quien debo la bida
I que merece todo l respeito
Cun gratidon i muito afeto
Me amaba de l mesmo jeito

I para todo quedar perfeito
Bai tamien l miu carino
I cun muita, i muita suidade
Un beisico deste tou mino.

José António Esteves