30 de janeiro de 2011

UN SQUILO



Hoije l pequeinho Sarafin,
brincalhon cumo siempre,
nun quijo fugir de mie
i brincou a la mie frente!

Miesmo quando queda queto
nun cunsigue scuonder
que ye malandro, i nun stá queto
mas tan debertido de se ser.

Brinca al sol arregalado
cóme i enche a barriguita,
a la nuite bei l cielo strelhado
a la puorta de sue casita.

Ne ls sous gestios angraçados,
nota-se tamanha cuntentaçon
i ls sous aires apalhaçados,
que aire de palhaço le dan!

Nun penses que al ancuntrar
un equilo a brincar na rue
que l cunsigues apanhar
se l pensares, ye eiluson tue.

Mas agarra na eiluson
de que tamien puodes brincar,
cumo este squilo brincalhon
que passa la bida a saltar.


Estes nun son mius, son de

Fernanda Rocha Mesquita

Andaba a spiolhar na anternet, i ancuntrei-los i gustei deilhes, i antandie que bós tamien gustariedes de ls ber. Anton traduzilos para mirandés, i eiqui stan. Cun Beisicos para todos. I beisicos tamien para

Fernanda Rocha Mesquita

Nun sei quien ye, i nien adonde stá, mas nun fai mal. Debe fazer parte deste mundo, i isso yá ye l suficiente. Oubrigado Fernanda por esta obra marabelhosa.

José António Esteves
Lar de San Jesé Bumioso