23 de maio de 2008

Cada cousa ne l sou lhugar




Isso quedou a saber aquel moço quando ounhiu la junta de bacas.
Ua beç un rapaç, a mando de sou pai, que esse die nun staba, fui a ounhir ua junta de bacas para dar ua lhabra nua lhata. Apuis de las ounhir i lhebar pa la arada eilhas nun s’afazien al suco nien al trabalho.
L moço todo fizo pa las cumbencir a arar, trocou las melenas, zapertou las cornales, i mais que you sei alhá, mas nada. Las bacas nun s’afazien al suco. Até cuidou ser bruxedo, i pa l spantar sfregou l'aba de la camisa na tiesta de las bacas.
Quando se lhembrou an trocar la de la mano squierda pa la mano dreita, qual nun fui l sou spanto que s'agarrórun lhougo certicas al trabalho.
Habien siempre trabalhado assi, el ye que nun sabie.
L pai squeciu-se de lo dezir.
Cada cousa ne l sou lhugar.

1 comentário:

MPS disse...

É verdade, sim senhor! Ao meu irmão aconteceu-lhe o mesmo, mas esse foi por não ligar aos conselhos do pai. Depois, que remédio teve senão mudá-las!

Foi bom lembrar. Obrigada