27 de maio de 2008

L gato

*



Era ua beç un gato
Que era mui mandrion,
Pus passaba l die anteiro
A drumir subre un colchon.


Dun guarda tan pateta,
Ls ratos fazíen troça
I na lhazena de la casa
Íban dando grande coça.


L duonho aborrido,
Cun tan grande danho,
Pensou qual la maneira
De corregir l bichano.


Chegou la hora de l’almuorço,
Nin ua spina le dou.
A la cena la mesma cousa
I l bichano nada papou.


Alhá pula nuite alantre
Yá nun cunseguiu drumir,
Cun la barria a dar horas
L causo nun era pra rir.


Por muita fame tener
Pensaba an la matar,
Mas cumo nun tenie que comer,
Lhebantou-se i fui a caçar.


Na çcuidada ratarie
Grande fui l çtroço,
Yá que a soutordie,
Nin s’alhembrou de l’almuorço.


Zé Chico


Sem comentários: