27 de dezembro de 2008

L SOL

L SOL

L Sol ye luç.
L Sol ye calor.
Ye bater de coraçon.
L Sol ye amor...

25 de dezembro de 2008

Las castanhas, este anho...

Retrato de Carlos Ferreira, Sendin, Nobembre de 2008.

Las castanhas,
este anho,
son cumo to ls anhos:
son castanhas !

Ou cumo ye que queriedes que fússen?

Burmeilhas
cumo ls lábios deilhas…?

Amarielhas
cumo las patrielhas…?

Calientes
cumo las serpientes…?

Nó!
Solo castanhas !
Mas cumo to ls anhos,
pa calcer i tornar felizes,
tanto grandes
cumo petizes !

N.B. Se calha la palabra “petizes” nun ye bien mirandesa. Ye pertuesa, cumo todos sabeis, mas lhembra tamien l francés “petit(s)” i you cumo sou tamien francesa…

Castanhas speciales para dies de fiesta
cumo l Natal i la Passaige d’Anho...

CHOCOLATE DE NATAL

L Choclate de Natal

Oulá, you naci nua manhana de Dezembre. Tenie l feitiu de un Pai Natal i apercebi-me lougo que l Natal staba a chegar. Nua carrinha lebórun-me para un supremercado, onde me ponírun nua parteleira al pie de ls choclates eiguales a mi. Ua nina, que se chamaba Sara, pegou an mi i lebou-me para sue casa. Comiu-me na nuite de Natal cun ls sous amigos e amigas... I assi fui la mi bida, la bida que qualquiera choclate puode tener.

Catarina 9 anhos

4 de dezembro de 2008

COUSAS DE BELZEBU

BELZEBU

Ah,tu!
Cousas de Belzebu.
Iba pula rue.
Ua baca fizo mu
I dou un pu.
Ah,tu!
Cousas de belzebu…

28 de novembro de 2008

Stá a nebar i a gilar !

Nun salgas pa la rue
Que stá a nebar i a gilar
I la raposa a cantar
Comendo anteiro un peru… !

Un zebu i un zulu !
Un canguru i un tatu… !

Ah, tu !


Quien quejir saber mais subre este filme rodado an francés (La raposa i la criança), puode ir a ber l site oufecial de l filme : http://www.lerenardetlenfant.com/ cun bídeos, resumos i eimages mui mui guapas.

22 de novembro de 2008

JOGO DAS ESCONDIDAS

Run, run...

Run,run!
Quicarabonda,
Sala maronda,
Felipe s'isconda!...

20 de novembro de 2008

BARRE... BARRE... VASSOURINHA

BARRE... BARRE... BASSOURICA.

Barre,barre bassourica.
Se barrires bem,

Dou-te un Bintém.
Se barrires mal,
Dou-te un real.

Salta pulga na balancia,
Dá un supiro
I pon-te an Francia.

Ye l jogo de las scundidas!...

17 de novembro de 2008

Naquel jacarandá...


- Naquel jacarandá,
quien cantará,
al Dius-dará,
yá quantá:
un bichá
ou un sabiá ?

- Bá! I quien saberá ?!
Alá ?
Ouxalá ?
Iemanjá ?
Á Obama…

- “Yeah”!
Ne l Pará,
Ceará,
Alabama,
i mais outros sítios que you sei alhá !

- Ah !
« Saravá » !



N.B. Oulá !

1. « Yeah » corresponde a « yes » (si) ne l anglés falado.
2. « Saravá ! » segnefica « Biba ! » ne ls rituales de ourige africana ne l Nordeste de l Brasil.
3. « Iemanjá, reina de l mar, ye tamien cunhecida por dona Janaína, Inaé, Princesa de Aiocá i Maria, ne l paralelismo cula relegion católica. Aiocá ye l reino de las tierras misteriosas de la felcidade i de la lhibardade, eimage de las tierras natales de la África, suidades de ls dies lhibres na floresta. », Jorge Amado.


14 de novembro de 2008

ONDE ESTÁS ?

ADONDE STÁS ?

Este era un jogo que se fazie muito i que serie un modo de eisercitar ls garotos. Ponien-se dous garotos cuostas cun cuostas, apuis un amarraba-se para l outro quedar an riba i ampeçaba un diálago antre eilhes. Perguntaba l que quedaba por baixo:

- Adonde stás?
- An gametas.
- Darás deilhas?
- Darei, darei…
-Pon-te alhá q’you çcansarei.

I íban trocando de posiçones até aguantáren.

4 de novembro de 2008

JOGOS - 1


Acustados a ua parede, ls garotos scónden las manos, anquanto un bai batendo nas cuostas deilhes i dezindo:

Da cá essa manita!...
Comiu-la la gatica!...
Da cá essa manota!...
Comiu-la la gatoca!...

Diç las bezes que fúrun percisas até passar por todos ua beç i cuntina até acabar ls bersos.
Onde acabar, este ten que lhebar a las cuostas l que stá antes, que pon a la mostra un númaro de dedos i que l bai perguntando quantos son, solo acaba de l lhebar quando acertar.

30 de outubro de 2008

Barre, barre, bardeirico !



Retratos de Carlos Ferreira, Sendin, Feira de ls Grazes, Outubre de 2008


Todos ls anhos an Sendin, na feira anual de l Grazes que ye questume fazer-se na fin de l més de Outubre, tradecionalmente ne l die 30 anque este anho la data tubisse passado a ser na redadeira fin de sumana de l més, hai giente que ben a amostrar burricos mui bien purparados i albardados, alguns deilhes cun alforjas chenas de bardeiros, uns feitos cun milho, outros cun galhicos de gingeira, cumo puoden ber nestes trés retratos que fúrun tirados por Carlos Ferreira, sendinés cumo you, na praça, delantre de la eigreija.
Ye un acuntecimiento essa feira anual: ye ralo ber hoije an die tantos burricos na praça de la nuossa bila, assi tan bien purparados. Ye cumo se fusse die de fiesta para eilhes !

Mas falemos tamien de ls "bardeiros" que siempre serbírun i inda sírben para barrer las prieças de casa ou até las rues; tamien se diç "baleios" i sírben para "baliar", dues palabras que se parécen muito cun "balai" i "balayer", dambas dues francesas, cun sentido eiquibaliente a essas dues de l Mirandés. L que amostra bien que la çtáncia que puode haber antre las lhénguas ye por bezes menos grande que l que un pensa.

Mas l que ye que le podemos dezir a esses bardeiros sendineses ou até mirandeses, a cada un deilhes ?
Quien sabe até se un nun mos bai a respunder...

- “Barre, barre,
Bardeirico!
Se barres bien
Bás pa Sendin.
Se barres mal
Bás pa l Seixal !”

- “Nó, nó!, diç l bardeirico,
nas alforjas dun burrico,

L que me bal
Ye l Barrocal ,
L Rosal
I l Çaramal .

Mas tamien este animal
Que nun lhieba nada a mal
I beila siempre ne l arraial,
De l Anho Nuobo al Natal.

Todo esto ye normal,
Nesta aldé de Pertual !
Dai-me anton un rial
Porque bien sei l que bal !”


N.B. L Barrocal, l Rosal i l Çaramal son chamadeiros de l termo de Sendin cumo talbeç de outros lhugares de las tierras de Miranda i tamien de Pertual.

22 de outubro de 2008

Arble-Naranjeira



















Quiero dezir-bos que nun fui an Zenízio que you coinci esta arble, la sue frol i l sou fruito.
Nun las habie, nien sei s’agora las hai. Cumequiera nó. Cuido que ten haber cul sítio, aqueilha tierra ye mui praina, sien sierros nien lhadeiras para haber fundeiros adonde haba amornadeiros queilhas gústan muito. Debe ser ua arble que quier muitos mimos de l tiempo, l termo de Zenízio ye bentaneiro.
Digo you.
Mas you coinci-las, mie abó de las saias, Flesbina, ouferecemos muitos fruitos, nun sei cumo fazie, mas de beç anquando alhá benien naranjas.
Miu pai tubo ua baca que le chamaba naranja.

20 de outubro de 2008

La fiesta de l caracol

Pintura birtual de Manuol Bandarra



Bai ua fiesta d’arromba
pula aldé de ls caracoles
uns jógan a ber quien zomba
outros cómen uobos moles

hai un que toca la gaita
outro caixa culs cornicos
ua lezma toca fraita
las conchas son ls bumbicos

todos gústan de beilar
la balsa i l repasseado
apuis pónen-se a cantar
anriba dun trabiado

l caracol fogueteiro
bota çcargas fuogo preso
siempre ampeça cun morteiro
i ten l lhume siempre aceso

ye meia nuite passada
quando ampeça l rock an roll
música mui anjeitada
pa l beilar dun caracol

d’hora an hora todo para
a comer mui buns manjares
uns colgados dua bara
outros presos an guelhares

mas l melhor de la fiesta
son las belozes corridas
ténen todos tanta priessa
qu’hai siempre falsas partidas

Ye solo a la purmanhana
ye solo al rumper de l sol
que s’acaba tan galana
festica de l caracol.

13 de outubro de 2008

L RIU

L RIU
L riu
-"Tenes friu? Bai al riu,
Q'alhá stá tou tíu.
Cun la manta cagada
I l culo al friu..."

8 de setembro de 2008

Tic, Tac

Sfregando l reloijo

Diç l tiempo al reloijo:
- Á reloijo nun me cortes, nun me cortes cun tue sierra tan afilada. Ten pena de mi.
- Perdona, mas ten que ser. Ten que ser assi.
- Mas porque ye que ten que ser assi? Assi an segundos? Porque ye que me cortas tan delgadico?
- Isso ye que nun sei. Se calha ye para fazer caldo de berças.

Adaptado de Mário Castrim no sou lhibro Histórias com Juízo

23 de julho de 2008

L lhobico que perdiu la mai

Pintura birtual de Manuol Bandarra



Ua beç un lohbico
andaba solico
todo perdidico
nun cierto adilico.

Perdiu la sue mai
matórun-le l pai
agora diç, ai!
Para adonde bai?

Ye tan pequerrico
galano, fofico
cumo un nobelhico,
cumo un cordeirico.

Bamos a pensar:
cumo l ajudar,
para nun chorar
i sue mai achar?

17 de julho de 2008

LA STÓRIA DE JUAN CATRINO (2)


( cuntinaçon )


Alhi ua temporada,
Trouxe-lo siempre ne l sentido.
Passado un pouco de tiempo
Yá todo se me habie squecido.

Apuis deixaba las bacas,
An muitas de las oucasiones,
Iba por aqueilhas tierras,
Solo a roubar melones.

You roubaba melones
Roubaba fusse el a quien.
Passado un pouco de tiempo,
Caros melones me salien.

Anton a la mie selombra
Quantos éran que roubában?
Mas solo Juan Catrino,
Todos melones pagaba.

14 de julho de 2008

LA STÓRIA DE JUAN CATRINO


LA STÓRIA DE JUAN CATRINO

Quando you era pequeinho,
Diç anhos tenerie,
Nunca me quijo squecer,
L que me passou un die.

Miu pai mandou-me,
Cun las bacas pal prado.
Anjoldei-me cun rapaç
I deixei l portilho stapado.

Bin para casa a la tarde,
Sin saber mais de las bacas
I a la spuosta de l Sol,
Lhebei ua de las tales casacas.

Dezie mie mai para miu pai,
Mira que tu matas l filho,
Mas el que arrespondiu?
Que las bacas habien comido l milho.

Tornou a dezir mie mai,
Mira que tu matas l rapaç,
Mas el que arrespondiu?
Ye para ber se outra nun faç.

Porradas i mais porradas,
An riba de l miu cuorpo,
Miu pai quando me deixou,
You yá staba cumo muorto.

(cuntina)

3 de julho de 2008

L rei sol

Nace no cielo çcampado
antre montes ou praineiras
i mesmo que steia anubrado
fai apagar las candeias.

Ye l rei, l senhor que manten
las árboles berdes, lampion que susten
la bida na tierra, ne l mar
to los dies siempre siempre a alumiar.

Stá ne l meio. Alredor son
uito bolas a las buoltas antre el i Pluton:
Marcúrio, Bénus, Tierra, Marte,
por séren de drento quédan a la parte;

Júpiter l maior, anielhos an Saturno;
corres tamien las hai an Urano i an Neptuno.
Más las lhunas a brilhar,
meteoros, cometas a relhampar.

Esto todo junto ye l Sistema Solar.

25 de junho de 2008

La nubre sin pies

Zeinho digital de Manuol Bandarra


Era ua nubre pequeinha
que parecie ua gota,
solo cabeça sin pies.
Sentou-se un die nua peinha
para calçar ua bota
i al aire dar cuntapies.


Squeciu-se de que era feita:
ua auga tan pura i lhimpa
que lhuzie cumo un cristal
i, al lhebantar-se bien dreita,
çfizo-se cun ua chimpa,
quedou na peinha un sinal.



23 de junho de 2008

Moda de arrolhar monhecras probes






Nina de ls uolhos doces
Drume-te al miu cantar:
Tengo nina de trapos,
Tengo ua boç de lhunar…

Ls mius braços son la Lhuna,
Quando eilha ye quarto creciente:
Drume-te nina de trapos,
Miu cachico de giente.

Drume-te mie filha triste,
Miu farrapo de nina,
Drume, que you sou la nubre
Que te sirbe de cortina.

Nina de ls uolhos doces
Drume-te al miu cantar:
Tengo nina de trapos,
Tengo ua boç de lhunar…


(Traduzi-la de l lhibro O Livro da Tila de Matilde Rosa Araujo)

20 de junho de 2008

LHIBRO

Querie fazer un pedido a todos ls que scíben eiqui ou bénen a ler.
Se quereis fazer algo por la nuossa lhéngua, cumprai este lhibro i dai-lo a un nino ou nina de l praino.

Ye la stória de Sabel i de l rapaç de l praino. Ye la stória de ua bida que hai que guardar. Ye un manantial de ansinamientos. Ye lhiteratura mirandesa de l melhor que hai.

18 de junho de 2008

AMOR


Amor

Mai, las froles drúmen
Quando se pon l Sol!

Filha, para las drumir
Canta l reixenol...

Mai, las froles spértan
Quando nace l die!

Filha, para las spertar
Canta la cotobie…

Mai, gustaba tanto de ser ua frol!
Filha, you anton serie ua abe…

(traduzi-la de l libro de bersos, TILA, de Matilde Rosa Araujo)
Este i l de Sophia de Mello Breyner, A menina do mar, éran oubrigatórios na mie sala, quando ansinaba ls garoticos.


13 de junho de 2008

L anielho de Manel

Anielho... anielhos... cumo este ne l tal “Senhor de ls Anielhos”... ?

- L anielho de Manel,
coronel an Eisrael,
i que ye de papel i de cordel
ye para Daniel,
Samuel,
Miguel,
Gabriel,
Lionel,
ou...
Abel ?

- El !

- El ?

- Manel !

- I quien sabe del ?

- Só el...

Mas tamien Sabel
Que lhaba burel
Que tamien ye del
Alhi ne l Bergel !


N.B. L Bergel ye un sítio que queda mui acerca de la pobaçon de Sendin, yá ne l termo, indo a caras al riu. Ye un lhugar adonde hai muitas huortas mas tamien muita auga i tanques adonde zde que se me lhembra siempre se lhabórun canastras i canastras de roupa de quaije Sendin anteiro. Lhabar roupa siempre fui mais ou menos ua atebidade reserbada a las mulhieres. Cun ou sien anielhos eilhas tamien ?

12 de junho de 2008

An Abril augas mil !


Lhieba anton esse candil
Esse mandil i esse funil
Pa’l tou nial i l tou adil
Que tenes alhá ne l tou Brasil.

11 de junho de 2008

Ls garotos






Que buono ye ser garoto

Correr, joldar i saltitar.

A las bezes ser maroto

Fazer todo sin pensar.


Ber l mundo alredror

Cun ls uolhos ancandilados

Nua piedra, nua frol,

Nun libro de mil recados.


Respeitar ls sous dreitos

Cun palabras de coraige.

Apuis de homes yá feitos,

La bida ye ua biaige.


Bamos dar la nuossa mano

Als garotos de l mundo anteiro,

Matá-le la fame cun naco,

De pan centeno caseiro.


Alunos de mirandés de l 6º anho
Sendin


(ambiado por Zé Chico)



9 de junho de 2008

Las Marés




Studiou cun arreganho
na scuola de l sou lhugar
mas para poder passar d’anho
tenien que l’eisaminar.

De sue aldé a la Cabreira,
ah! tan demorada biaije
nunca más se bie maneira
de arrimar a la cidade.

Assi que pa l riu mirou
i ne l'auga qu’el lhebaba
ua eideia l zafiou:
- de cierto eilhi nun quedaba!

Criou ganas de saber
l camino que essas augas
farien anté percorrer
tanta tierra i tantas fragas.

Passados más de dieç anhos
lhebou-lo l camboio al mar
a çcubrir sien anganhos
adonde ess'auga iba a dar.

Assi que tubo un cachico
para poder ouserbar
quedou horas sentadico
a ber las óndias beilar.

Cada beç mas s’admirou.
Pareciu-le aquilho demás.
Anton tanta auga tornou
a chubir i al para trás?!

Que fuorças más amportantes
farien aqueilha auga andar
adreitos adonde stubo antes
de haber chegado al mar!?

La lhuna ye la culpada
de l chubir i de l abaixar
daqueilha auga oundiada
tan buona para nadar.

I l sol to los dies entra
nas cuontas que agora bés
pus ye el que acrecenta
la grandura a las marés.




8 de junho de 2008

Ls amigos

*



Se you nun tubisse amigos

Quedarie cun zalento,

Cumo tengo muitos i buonos,

Ando siempre cuntento.


You fago por ls ajudar,

Quando percísan de la mie mano,

Para mi un bun amigo

Ye cumo se fusse armano.


Tengo muitos amigos,

Juntos son ua cambada,

Quando stou an pie deilhes,

Nunca me lembro de nada.


Marcos Rodrigues

aluno de l 4º anho


[ambiado por Zé Chico]



1 de junho de 2008

La mie munhecra

Pintura digital de Manuol Bandarra



Tengo ua munhecra

tan redundica

cumo ua necra

i drume solica

na sue camica.


Se you me drumir

eilha nunca chora;

se me bei benir

ó se bou ambora,

ye ua senhora.


Mie munhecra drume,

faç ró ró cumigo,

yá s’apagou l lhume,

faç ró ró cumigo,

you drumo cuntigo.




27 de maio de 2008

L gato

*



Era ua beç un gato
Que era mui mandrion,
Pus passaba l die anteiro
A drumir subre un colchon.


Dun guarda tan pateta,
Ls ratos fazíen troça
I na lhazena de la casa
Íban dando grande coça.


L duonho aborrido,
Cun tan grande danho,
Pensou qual la maneira
De corregir l bichano.


Chegou la hora de l’almuorço,
Nin ua spina le dou.
A la cena la mesma cousa
I l bichano nada papou.


Alhá pula nuite alantre
Yá nun cunseguiu drumir,
Cun la barria a dar horas
L causo nun era pra rir.


Por muita fame tener
Pensaba an la matar,
Mas cumo nun tenie que comer,
Lhebantou-se i fui a caçar.


Na çcuidada ratarie
Grande fui l çtroço,
Yá que a soutordie,
Nin s’alhembrou de l’almuorço.


Zé Chico


24 de maio de 2008

La formiga d’ala i la formiga furona

*


Staba ua formiga d’ala
a caçuar dua prima
que passaba l die anteiro
a scabar ua ancha sala
i a fazer mui grande rima
al redor de l formigueiro:


- Cuitada de ti, tan triste
ye tue bida a trabalhar
nesses tunes que sfuracas!
Cousa mais guapa yá biste
do que l miu alto bolar
muito por riba las bacas?


I la formiga furona
mui triste cula sue sina
inda mais triste quedaba
cun aqueilha figurona
que nun mexie ua china
i cun nada se relaba.


La formiga d’ala un die
staba an riba dun palhaço
culas sues alas tan chena
que nien biu quien la comie
s’un bichá ó un picanço.
Bendo esto, mui serena,


fui la formiga furona
a correr pa l sou buraco
dezindo cun sues maleitas:
cumo bai la figurona
bolar an tan scuro saco?

Nun hai formigas purfeitas!



23 de maio de 2008

Cada cousa ne l sou lhugar




Isso quedou a saber aquel moço quando ounhiu la junta de bacas.
Ua beç un rapaç, a mando de sou pai, que esse die nun staba, fui a ounhir ua junta de bacas para dar ua lhabra nua lhata. Apuis de las ounhir i lhebar pa la arada eilhas nun s’afazien al suco nien al trabalho.
L moço todo fizo pa las cumbencir a arar, trocou las melenas, zapertou las cornales, i mais que you sei alhá, mas nada. Las bacas nun s’afazien al suco. Até cuidou ser bruxedo, i pa l spantar sfregou l'aba de la camisa na tiesta de las bacas.
Quando se lhembrou an trocar la de la mano squierda pa la mano dreita, qual nun fui l sou spanto que s'agarrórun lhougo certicas al trabalho.
Habien siempre trabalhado assi, el ye que nun sabie.
L pai squeciu-se de lo dezir.
Cada cousa ne l sou lhugar.

21 de maio de 2008

L amor era mais fuorte que la lei !



Cartaç para la berson ouriginal an anglés de l cinema que fui rodado an 2006 por Kevin Reynolds a partir de la lhienda mediabal de ourige céltica “Tristan i Eisolda” que fui cuntada i recitada puls trobadores anglo-normandos durante lhargos anhos i até seclos na Eidade Média an toda la Ouropa i quien sabe se nun fui tamien l caso nas muralhas de l castilho de Miranda ? Talbeç cun estes poucos bersos cunsiga you tamien dar la gana a todos de ler la lhienda se inda nunca tenga sido l caso. L cinema esse que inda nun cheguei a ber pessonalmente ye capaç de agradar tamien a todos aqueilhes i aqueilhas que gústan de stórias de amor mas tamien de cumbates i de abinturas...

Tristan, baliente guerreiro,
i sobrino de l rei Marco
a saber de dama Eisolda
ambarcou pa la Eirlanda…

Eisolda staba pormetida
al rei Marco de Bretanha,
Mas ne l camino de buolta
Por Tristan quedou apaixonada.

Ua poçon maigica bebírun...
Mas staba çtinada al rei !
Separar-se nunca mais cunseguírun,
L amor era mais fuorte que la lei !



20 de maio de 2008

L Chadreç


Joga-se cun brancas i negras
Trinta i dues al todo son
Para atacar. Aspuis speras
De l’einemigo retaliaçon.

Bai siempre an frente l peon
Ua ou dues casas passar
Come de sgueilha l lhambon
Que nunca puode arrecular.

L cabalho saltador
Parece un Lé a correr.
Ataca todo al redror
Pon la rainha a tremer.

L bispo queda de spera
Para atacar pula squina
I se l rei “roca” depriessa
Nun ye un qualquier que s’arrima.

Ne ls cantos de la batalha
Quédan torres a spreitar
Mas se algua d’eilhas falha
L’einemigo puode antrar.

Ye la prouista rainha
La pieça cun más poder
Seia de frente ou de squina
L qu’eilha quier ye quemer.

Dá l rei un passo a la beç
An qualquiera direçon.
Xeque mate ne l chadreç
Oubriga a la rendiçon.




Cumo se la China fusse la Lhuna !


Fui neste fogueton branco i bermeilho als quadradicos, que l zeinhador belga Hergé fizo Tintin i l sou perrico Milu, l capitán Haddock i l porsor Girassol, ir até la Lhuna an 1954.
Solo quinze anhos mais tarde, l 20 de Julho de 1969, ye que ls purmeiros homes cunseguírun caminar a...
384.405 km de l nuosso planeta!


- De Sendin a Custantin
Ye solo un passo, un passico !
Até se puode ir de bicicleta,
De carreta ou de lambreta.

Mas de Berlin a Pequin
Quantos passos i quantos passicos !
Só se furmos de abion,
De camion ou nun fogueton !

- Nun fogueton, sou fanfarron ?!
Cumo se la China fusse la Lhuna !
I porque nó tamien nun galeon,
Nun balon ou nun caldeiron ?!



19 de maio de 2008

La pipa i la pita



Por ambaixo daqueilha pipa stá ua pita que pia.


Pinga la pipa, pia la pita;


pia la pita, pinga la pipa…

18 de maio de 2008

Las pitas coixas



Trés pitas coixas

cómen nua pila

cuorre la pita coixa

trás la coixa pita



15 de maio de 2008

Naciu l belcro


Caminando antre muntanhas
Yá cul brano bien antrado
Passou por antre bardanas
Quedou todo ampelhiçado.

Cun tanto pelhiço agarrado
An calças, jaqueta i meias
Parou meio çcunfiado
I a matutar las eideias.

Esse angenheiro alpinista
Assi que a casa chegou
Ne ls picos puso la bista
Quando l microscópio ousou.

Éran cume anzuoles de mola
Na punta daqueilhes picos
Todos juntos parecien cola
Se ls ancostaba a filicos.

Pensou, tornou a pansar
Que tiras podie el faer?
La de ganchos para anganchar
I argolhicas pa ls prender.

Zde esse die nun parou
Anté poder fabricar
L que todo mundo ousou
I que está para durar.

Fai de fecho i de boton
De corchete sin eigual
Ne ls çapatos ye cordon
L belcro de G. Mestral.



14 de maio de 2008

Adonde móran ?


(Lhenga lhenga para rir i nada mais)


- Lúcia na Rússia,
Tina na China,
Sónia na Polónia,
Lucrécia na Grécia,
Oulália na Eitália,
Lília an Brasília,
Célia na Argélia,
Deolinda an Oulinda,
Nanda an Miranda,
Diniç an Paris,
Tiago an Santiago
Samuel an Eisrael…

Et cetera, et cetera… !

- I tu... Ana...?

Na Habana, an Tirana,
Nalgua tierra açoreana,
Amaricana, canadiana,
Peruana, maxicana,
Africana, angolana,
Tunisiana, cabo-berdiana,
Moçambicana, queniana,
Oustraliana, andiana
Alantejana, parisiana ...

Et cetera, et cetera... ?

- Nó!

Só adonde moraba mie bó
Que tamien se chamaba Ana.
Ana, Ana, Ana...

An BILACHANA !